REVIEW: The Twilight Saga: Eclipse redeems...

Thursday 1 July 2010

REVIEW: The Twilight Saga: Eclipse redeems...

"It all begins... with a choice."

Η αλήθεια είναι δεν περίμενα και πολλά. Είχα απογοητευτεί οικτρά από το δεύτερο κεφάλαιο της τετραλογίας, New Moon, οπότε οι προσδοκίες μου δεν ήταν και μεγάλες. Ήταν όμως μια ευχάριστη έκπληξη. Σε καμία περιπτωση δεν ήταν τέλειο, αλλά έφτανε αυτό που θα έπρεπε να είναι η πρώτη ταινία σε ποιότητα, ώστε να δοθεί χώρος για καλυτέρευση στα επόμενα.

Έχω να παραδεχθώ ότι απο τις εκπλήξεις της ταινίας ήταν η Kristen Stewart, η οποία εξελήχθηκε αρκετά, ως προς την ηθοποιία της, από την τελευταία ταινία του New Moon, δίνοντάς μας μια γεύση στο τι μπορεί να καταφέρει αν δεν εγκλωβιστεί στον ρόλο της συνεχόμενα αγχωμένης  Bella. Και όχι μόνο η νεαρή Stewart, αλλά ολόκληρο το cast, δίνει την αίσθηση ότι πλέον θέλει να δείξει και κάτι παραπάνω εκτός από το να κάνουν μια ταινία για να βγάλουν χρήματα.

Σαν ταινία ήταν αρκετά πειστή στο βιβλίο, με μια μουσική επένδηση που όχι μόνο έδεναν σωστά, αλλά έκαναν μια σκήνή ακόμα πιο δυνατή. Σαν θεατή δεν με απογοήτευσε όσο περίμενα, αν και η σκηνοθεσία του David Slade, που στο σύνολό της ήταν αρκετά καλή και με προσωπική άποψη(βλέπε μουσική επένδηση και το αποτέλεσμά της στην κάθε σκηνή) ,είχε λάθη τεχνικά σε σκηνές που πιστεύω κόστησαν σε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Οι σκηνές δράσεις θα έπρεπε να σε εξιτάρουν, ενώ στην πραγματικότητα σε ζάλιζαν.

Σαν fan των βιβλίων όμως, η ταινία με έχασε στην κορύφωση της ιστορίας αλλοιώνοντας λεπτομέρειες, όχι τόσο εμφανή σε όλους. Μια θυσία από την Bella που στο βιβλίο δεν συμβαίνει ποτε, καθώς και το ατύχημα του Jacob που εξελίσσεται κάπως διαφορετικά και κατά τη γνώμη μου πιο δραματικά είναι τα σημεία που άλλαξαν τη μέχρι τότε θετική διάθεση που μου είχε δημιουργήσει η ταινία.

Μια one to one συζήτηση της Rosalie με την Bella, με έκαναν να θυμιθώ γιατί μου άρεσε η Nikki Reed ως ηθοποιός. Αληθινή, χωρίς να ζορίζεται να υποδιθεί τον χαρακτήρα της όπως στις άλλες ταινίες αλλά και ένα καλύτερο μακιγιαζ, βοήθησαν στο να πω ότι η Reed είναι μια καλή ηθοποιός για το ρόλο της Rosalie, πράγμα στο οποίο ήμουν μέχρι τώρα αντίθετη.

Και τέλος οι δύο μεγαλύτερες εκπλήξης αυτές του Xavier Samuel και της Bryce Dallas Howard. Η Howard αντικατέστησε ένα μήνα πριν τα γυρίσματα την Rachelle Lefreve. Τότε όλοι έλεγαν, μαζί και εγώ, ότι ήταν λαθος. Κακώς όμως γιατι η Howard έκανε αμέσως δικό της το χαρακτήρα , δίνοντάς του φρεσκάδα και διαγράφωντας αμέσως την Lefreve ως Victoria. Η Howard κατάφερε με την ηθοποιία της αυτό που δεν κατάφερε η Lefreve με το συναίσθημα, να προβάλλει σώστα τον χαρακτήρα της Victoria, ως μια δαιμόνια γυναίκα που θα κάνει τα πάντα να καταφέρει το στόχο της. Όσο για τον Samuel στο ρόλο του Riley, πιστεύω ήταν η καλύτερη επιλογή και ήταν από τους καλύτερους (μαζί με τον πάντα απίστευτο Billy Burke) ως προς το θέμα ηθοποιία. Για όσο εμφανιζόταν στην οθόνη και τον παρατηρούσα καλύτερα, συνειδητοποιησα ότι έβλεπα αυτό που εγώ φανταζόμουν ιδανικό Edward διαβάζοντας τα βιβλία. Κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε άξια να αντικαταστήσει τον Pattinson στον πρωταγωνιστικό ρόλο δημιουργώντας έτσι ένα καλύτερο Saga, μίας και ο Pattinson για άλλη μια φορά αδυνατεί να υπερασπιστεί το όνομα του καλού ηθοποιού που του έχουν προσάψει τα κατά βάση 14χρονα.

Ότι και να πούμε όμως τώρα για αλλαγή ηθοποιών, σκηνοθετών, αλλά προς θεού όχι music supervisors, διότι η μουσική και των τριών ταινιών είναι αυτή που σώζει στα μάτια μου την κατάσταση, η τετραλογία είναι ένα καράβι που βυθίζεται. Από την αρχή ήταν μια τραβηγμένη ιστορία, πολύ ειδικά γραμμένη που δεν μπορούσες να την κατηγοριοποιήσεις, και σε συνδυασμό με κακές επιλογές σε ηθοποιούς και σκηνοθέτες, κατέληξε να γίνει ο περίγελος αρκετών. Όσο  πολύ καλύτερη και αν ήταν από τις προηγούμενες δεν κατάφερε να με φέρει πίσω εντελώς στην έξαψη που ήμουν όταν είχα πρωτομπεί στον κόσμο του Twilight Saga, αλλά το ευχαριστώ γιατί μου γνωρίζει καλλιτέχνες και μουσικά συγκροτήματα που δημιουργούν απίστευτη μουσική.

Βαθμολογία: 5.5/10